Waar de wegen scheiden

Zoals sommige van jullie wel hebben begrepen is jongens B 9 april jongstleden kampioen geworden in de hoofdklasse. Dit is ongelofelijk als je bedenkt dat de jongens twee jaar geleden nog in de onderste gelederen van de eerste klasse volleybalden. Maar met enkele aankopen en een nieuwe coach aan het roer is de weg naar boven ingeslagen. We stellen de selectie aan u voor:

Als coaches hebben we Leon en Patrick, Leon die vooral met zijn oorverdovende geschreeuw de jongens weet de motiveren en Patrick die met zijn volleybalinzicht de jongens de juiste aanwijzingen geeft. Naast Patrick zijn er nog twee leden van familie De Bruijn: Michel en Martijn. Deze twee zijn de vrees van iedere passer, met hun zeer moeilijke serve en de verwarring – door het bijna identieke uiterlijk – scoren deze jongens een groot deel van de punten. Als passer-lopers beschikken we naast Martijn over nog twee potige buitenaanvallers: Martijn de Rover en Marijn. Smashes van deze heren zijn zo hard, dat ze onhoudbaar zijn voor blok en verdediging. Verder hebben we nog twee fantastische middenblokkeerders: Jelte en Machlon. Jelte is de ijdeltuit van het team, maar ondanks wat vrouwelijke trekjes past hij prima binnen het team. Met zijn beroemde slogans lukt het regelmatig om, tijdens een dipje, iedereen weer scherp te krijgen. Machlon is alom bekend om zijn bizarre sprongkracht. Hij springt ondanks zijn geringe lengte erg hoog, hierdoor is Machlon een gevreesde blokkeerder. Op de diagonaal hebben we twee tegenpolen staan: Erik en Bertijn. De stille bijdehante Erik tegenover Bertijn met zijn grote mond, de grote Erik tegen de kleine Bertijn. Dit alles zie je ook terug in het veld: Erik staat onwijs goed te blokken en Bertijn staat verdedigend zijn mannetje. Tot slot hebben we nog de huisvrouw van het team: Nathalie. Sinds de winterstop is zij een vaste waarde in het team als stofzuiger. Er valt geen bal op de grond als Nathalie in het veld staat.

Zoals u kunt zien een fantastisch team bij elkaar en dat is ook de insteek geweest van dit seizoen. Gezelligheid en fanatisme zijn twee woorden waarmee onze instelling wordt beschreven. Om het gekibbel in het veld te stoppen, schreeuwen we alles bij elkaar. Door dit schreeuwen zijn we een hecht team geworden, alleen met het einde van het seizoen is er ook een einde gekomen aan dit team. Ieder zal zijn weg gaan: een deel verkast naar jongens A, een deel blijft achter in jongens B, Leon stopt als coach en Nathalie zal hoogstwaarschijnlijk terugkeren bij de dames. In het kader van dit afscheid zijn de laatste twee wedstrijden gespeeld tegen resp. Molenwiek en Volley2B.

De wedstrijd tegen Molenwiek was een wedstrijd waarin de Hardinxveldse jongens bij voorbaat niet dachten aan een overwinning. Dit omdat Michel, de spelverdeler, afwezig was. Ondanks zijn afwezigheid hebben de andere zeven spelers – ook Martijn de Bruijn was afwezig - het hartstikke goed opgepakt. Het was even zoeken naar het juiste systeem en daardoor verloren we de eerste drie sets ook dik: 25-11, 25-13 en 25-12. In de vierde set had men eindelijk het licht gezien en begon met goed volleybal. De laatste set was, naast goed, ook nog eens super gezellig. Dit alles resulteerde in een 27-25 overwinning. Met zo’n goed gevoel afsluiten is altijd lekker.

Dit goede gevoel werd meegenomen naar de laatste wedstrijd van het seizoen. Na veel voorbereiding stond de wedstrijd op het punt van beginnen. Volgepakte tribunes, popelende jongelui, het enige dat ontbrak was een scheidsrechter. Na wat rondbellen bleek de scheidrechter niet te kunnen en ook geen vervanging te hebben geregeld. Niemand anders bleek te kunnen fluiten, derhalve is Leon als scheidsrechter aan de gang gegaan.

Zo begon de eerste set wat eigenaardig en onder de bezielende leiding van Patrick begonnen de jongens rommelig. Na nog geen tien minuten leek een fiasco in de maak, het uitspelende Volley2B stond namelijk al snel met 10-2 voor. Het publiek leek het niet aan te kunnen zien en stond op het punt om te vertrekken, maar op dat moment keerde het tij. Het bleek net te laat. Aan het eind van de set kwam jongens B vier punten tekort: 21-25.

Na deze set kwam er een uitzonderlijke wissel, Leon wisselde met Aline – waarvoor hulde Aline! – en hij kon zodoende zijn taak als coach weer op zich nemen. Of de scheidsrechterswissel nu de oorzaak was, Joost mag het weten, maar OKK’70 schoot uit de startblokken. Een voorsprong van 10-0, dat kun je niet meer weggeven, zou je denken. Dat was ook zo, met dank aan een zeer goed spelende Marijn werd deze set ruim gewonnen met 25-15.

Men leek weer in de zogeheten “winning mood”, ofwel “winnende stemming” te zitten, de lijn van de tweede set werd doorgetrokken. Jelte kreeg het opeens op zijn heupen en hij smashte, waar hij normaal gesproken bijna alles prikt, een aantal ballen fantastisch in, waarvan één zelfs binnen het driemetergebied. Ook Marijn sloeg bal na bal keihard in. Door het hoge niveau dat iedereen vandaag haalde kon er gewoon door gewisseld worden en kwam iedereen een spelen toe. Zo werd door het gehele team de set binnengesleept: 25-13.

Een nieuwe overwinning leek in de maak. Doch, de vorige wedstrijd tegen Volley2B hebben was het wedstrijdbeeld gelijk en toen verloren we toch nog bijna. Onze jongens deden er alles aan om zo’n debacle te voorkomen. Lange tijd leek er geen vuiltje aan de lucht, maar halverwege de vierde set leek er een soort argeloosheid in te sluipen. Zelfs een time-out en twee wissels leken niet te werken. Door een goede serve van de tegenstander stonden we 18-16 achter. Door Bertijn één keer mee te laten passen verdienden we de serve. Nog één keer maakten we een fout, maar het bleek een fout zonder ernstige gevolgen. Een foute serve van de tegenstander maakte een einde aan de wedstrijd: 25-19.

Na de wedstrijd volgde een huldiging, hierna zouden we als team naar de Wielewaal gaan om te eten. Helaas was er weer iemand die verzaakte als scheidsrechter, waardoor Marijn en Nathalie genoodzaakt waren deze plicht te vervullen. Uiteindelijk hebben we nog een supermgezellige avond gehad.

Terugkijkend op een fantastisch seizoen willen we iedereen bedanken die ons geholpen heeft als fanatiek supporter, chauffeur, scheidsrechter, teller of fotograaf. Nu vergeet ik vast heel veel mensen, maar ook jullie willen we bedanken. In de laatste twee seizoenen zijn we twee keer kampioen geworden, maar dit is allemaal mede mogelijk gemaakt door jullie, bedankt daarvoor!