Lief dagboek

Lief dagboek,

Daar ben ik weer. Het is een tijd geleden dat ik je schreef, maar graag vertel ik je over deze avond. Ik mocht namelijk weer volleyballen met mijn team. Best gaaf om nu echt te mogen zeggen dat het mijn team is. Sinds de laatste keer zijn er best wel dingen veranderd, maar een paar dingen waren hetzelfde als de vorige keer. Weer was er iemand te laat.. weer zat zijn haar erg netjes, weer mochten we groene shirtjes aan trekken, weer mocht ik inspelen met die ouwe en weer hadden we er zin in. Er waren ook wat dingen anders viel me op. Ik miste testosteron, veel testosteron. De man met de baard was afwezig en dat merkte je. Het was een heel stuk stiller. Gelukkig was er vervanging geregeld! Qua spel een prima vervanger, maar qua testosteron toch een ander kaliber. Waar de een uit het team al weer bijna aan de luier moet omdat die zo oud is, leek deze er net uit. Maar goed wat ik zeg qua spel niks op aan te merken! Nog een paar dingen die anders waren: geen wielewaal, maar de Appelgaard. Geen Michel, maar Martijn. Martijn de passer loper alleen niet de ene Martijn die op Michel lijkt. De tos was aangebroken, normaal stapt Niek daar op af, maar die was er dus niet. Ik werd aangewezen. Het kan aan mijn testosteron gehalte liggen, maar ik denk zeker dat mijn baardgroei hier ook een grote rol in speelde. Oja nog goed om te weten, we speelden tegen avva. Een volleybal vereniging uit Ameide. Een gehucht waarvan je zou kunnen zeggen: 'een stoplicht springt op rood een stoplicht springt op groen, in Ameide is altijd wat te doen'. Maar ik betwijfel of ze die hebben daar..

Nou daar ging die dan, de eerste set. Ik was aanvoerder, dus mijn plekje was duidelijk. Op de bank.. nouja vast om het overzicht te bewaren ofzo? We waren met 9 man waarvan de kleinste een zwart shirt aan had. Dus dat betekende 2 wissels. Naast mij zat nog een redneck. Het was doordeweeks dus hij hoefde niet te klussen. Je zou zeggen dat die onderhand wel een keer klaar zou moeten zijn. De set begon moeizaam, de tegenstander zetten met hun service flinke druk op ons pass linie en onze cavalerie aan het net kon door de spelverdeler moeizaam in stelling worden gebracht. Dure woorden, maar de conclusie: we scoorde niet. Gelukkig wisten we een service serie te onderbreken en mochten we gaan serveren. Die lange mocht dat gaan doen. En daar ging die. De scheids floot, hij gooide de bal voor zichzelf op en... 404, syntax error, brainfart, blue screen. 'Uw hersenen werken niet' kies a: wachten, kies b: taak beëindigen. Hij koos voor optie b. En zo ving hij de bal (soort van) af en was het punt voor avva. Laten we het erop houden dat hij net zoals zijn auto ook veel karakter heeft. Ondanks dat we met elkaar de rest van de set echt wel ons best deden lukte het ons niet en was de set overduidelijk voor avva.

Set twee dan maar. Tribunes werden bijgezet want daar mocht ik dan. De vaste dia stond zijn taak goed uit te voeren, dus ik mocht op de passer loper. Ik had de posities geoefend dus ik had er vertrouwen in. En het vertrouwen was er niet alleen bij mij. Iedereen groeide naar mate de set vorderde. Een van de middens, die ene met die originele naam in onze vereniging, droeg daar nog even goed aan bij, door de bal bijna in de drie te slaan. Ongelooflijk wat een hoogte heeft hij. Onze inzet, vechtlust en vertrouwen was niet voor niks en het stond 1-1 in sets.

Set 3 was een kopie van de laatste punten van set 2. Overtuigend en met plezier. De grootste uitblinkers daarin waren die ouwe en die ene die altijd op de bal slaat voor het serveren. De buitenkant werd goed gevonden en de ballen werden rechtdoor nagenoeg allemaal gescoord. Het was een feest om mee te mogen maken in het veld. Tuurlijk niet alles ging perfect. Je zou namelijk zeggen dat na 3 doortik ballen van de spelverdeler we het wel door zouden hebben,  helaas viel dat wat tegen. Maar het spel was meer dan degelijk en vooral belangrijk: het was gewoon echt leuk om te doen! Deze set was van ons en het scorebord liet inderdaad zien 2-1 voor team groen.

We begonnen in de 4e set met dezelfde intentie als de 3e. Echter was er iets in de uitwerking niet helemaal goed. Het resultaat? 5 punten voorsprong voor avva. Even een time-out, even drinken, even wat mooie woorden van Martijn, en? Het vuur begon weer te branden. De motor begon weer te draaien. En stapje voor stapje werd het gat kleiner, en kleiner, en gelijk, en... jahoor de voorsprong voor ons was een feit. En mijn bijdrage hierin? Zorgen dat onze voorsprong niet te groot werd en twee driemeter aanvallen volledig mis slaan. Ieder zo zijn kwaliteiten zeg ik dan maar. 23-22 voor ons, de spelverdeler van avva had geen scorende aanvallers. Hij staat vooraan bij het net. Een quiz vraag: gaat de spelverdeler prikken? Antwoord A: Ja
Antwoord B: A
Antwoord C: B
Correct! En wat doen we dan? Afdakken natuurlijk! Hoppa 24-22, matchpoint! En die werd benut. Wederom een degelijk tweemansblok op de buitenkant. Buik aangespannen, handen en tenen naar voren en naar de aanvaller gekeken. Succes gegarandeerd!

3-1 voor ons, 2 plekken gestegen en een overwinningsfoto met onze grootste strijder van het team!

Lief dagboek, het was een mooie avond. Hopelijk slaap ik snel, want minder dan 8 uur slapen is niet goed zij mijn mama altijd.