Heren 2Teampagina
Zaterdag 12 februari verzamelden we om 16.30 bij de Wielewaal om naar Capelle te gaan. Wat een rot tijdstip! Spelen tijdens etenstijd, wie verzint er nou zoiets. Nou ja het moet maar. Remco was nog steeds niet helemaal fit maar wel aanwezig. Verder waren we compleet. Nog even nagepraat over de winst van vorige week toen het team door veel inzet en vechtlust een onverwachte overwinning boekte op de nummer 3 Wik. De enige wedstrijd dat Remco er niet was, en juist toen steeg het team boven zichzelf uit. Zou dat toeval zijn? Maar even kijken hoe het nu gaat. Remco is zelf natuurlijk ook wel erg benieuwd naar die vechtlust van zijn teamgenoten, dat heeft hij nog nooit gezien.
Nou kan je ons met wat fantasie best een veteranenteam noemen, inmiddels zijn er meer spelers in de veertig dan in de dertig. De scheids spande echter de kroon, hij was veruit ouder dan wie dan ook in de hal. De vele jaren deden zijn fluiten echter geen goed, hij zag geen netfouten en maar de helft van de touché’s, floot niet voor techniek, en kwam soms tot verrassende beslissingen met betrekking tot in- en uitballen.
De eerste set, met Remco en JW op de bank, begon best aardig en lang ging het gelijk op. Tot het eind van de set naderde. Schovocomca had iemand die heel goed kon mikken met zijn service, kort over het net in het centrum of achter in de hoeken, en zo scoorden ze een paar punten op rij. We verloren de set met 25-19. Van vechtlust was niet veel te zien geweest die set, ondanks dat Remco niet gespeeld had. Zou zijn aanwezigheid in de zaal alleen al een verlammende werking hebben op zijn teamgenoten?
In de tweede set speelde JW op de plaats van Arjen. Arjen bleef langs de lijn staan aanmoedigen en coachen, en fungeerde zo als een soort van zevende man. Op die manier haalde het team het beste uit zichzelf, en we bleven tot het eind toe goed spelen. Weer ging het gelijk op, maar nu bleven we ook in de slotfase goed spelen. Bij een 24-25 voorsprong scoorde Jako een prachtige 3 meter bal die dik in was, en we stonden al met wisselspelers en al in het veld te juichen om de gewonnen set. Helaas, de scheids had het weer eens niet goed gezien. Dat koste ons nog bijna de set, maar we rechtten onze rug en vochten ons alsnog naar een dik verdiende 27-29 setwinst.
In de derde set weer dezelfde opstelling als de tweede set. Zo zie je maar weer. Als je, zoals Arjen, langs de lijn zo goed aanmoedigt en coacht dat je daar nuttiger bent dan wanneer je in het veld staat, dan sta je als dank daarvoor een extra set aan de kant. We begonnen goed en pakten een 6-13 voorsprong. Toen vielen we beetje bij beetje in slaap en het werd weer gelijk, 20-20. Over de scheids wilde ik het eigenlijk niet meer hebben, want partijdig was hij niet. Maar de fouten in ons nadeel vielen gewoon vaak op lullige momenten. Door 2 fouten op rij stonden we opeens 22-20 achter in plaats van voor. Dat haalden we niet meer in, we verloren de set met 25-23.
In de vierde set mocht Arjen toch weer meespelen, en ook Remco mocht zijn opwachting maken om te proberen of zijn enkel weer voldoende geheeld was. Het gemis aan balgevoel was hem aan te zien; aan het net ging het wel goed maar verdedigend lukte het allemaal net niet. De bankzitters hadden eerder in deze wedstrijd gezien dat je je basisplaats in gevaar kan brengen als je te veel aanmoedigt, en hielden gedurende de hele set hun monden stijf dicht. Achteraf zeiden ze dat ze te moe waren geweest om na 3 sets volleyballen ook nog een set te coachen. Tja dat heb je met een veteranenteam zoals wij. We verloren deze set ruim met 25-16. Nou ja toch weer een puntje er bij in de degradatiestrijd.
In de kantine was geen patat, dus meteen naar Hardinxveld terug gereden en bij Koos een paar versnaperingen gehaald. Nu hebben we een paar weken vrij, pas op 4 maart moeten we weer, voor het eerst dit seizoen in de Wielewaal, tegen AVVA. Hoog tijd voor een overwinning zou ik zeggen.
Wees de eerste die reageert
Er zijn nog geen reacties op dit nieuws item! Wees de eerste die reageert.
Nieuwe reactie