David vs Goliath

Vrijdagavond 28 maart. De laatste thuiswedstrijd. Een avond die alles in zich had: spanning, strijd en een vleugje chaos. Onze tegenstander? WIK, de nummer twee van de competitie. Ze kwamen niet om vriendjes te maken, vooral niet met de scheids.

De wedstrijd begon al met de warming-up, en dan bedoel ik niet de rek- en strekoefeningen, maar de mentale voorbereiding: wie zijn er eigenlijk wél bij vandaag?

• Jos had zijn oude hobby weer opgepakt, hij ging weer een bruiloft bezoeken. Blijkbaar gaat dat voor op wedstrijden.
• Hjalmar koos voor werk. Een beslissing die makkelijker te begrijpen is als je bedenkt dat "werk" in dit geval een goed diner en een paar drankjes inhield.
• Cornel hield ons de hele week in spanning met drie opties: "Ik ben op tijd, ik ben te laat, of ik ben er niet." Vrijdagmiddag kwam eindelijk de verlossende boodschap: "Ik ben op tijd." 

Gelukkig stonden Jonathan en Tobias uit de B klaar om ons team aan te vullen. We waren er klaar voor. Nou ja, zo klaar als je kunt zijn op een vrijdagavond na een lange werkweek (of schoolweek).

 We begonnen sterk. De service liep goed, we maakten slimme punten en – geloof het of niet – de lange rally’s vielen onze kant op.

Even ter herinnering: aan het begin van het seizoen verloren we bijna standaard elke lange rally. Hoe hard we ook vochten, hoe spectaculair de reddingen ook waren – op de een of andere manier won altijd de tegenstander deze rally’s.

Maar vanavond was anders. Vanavond pakten we de punten die we verdienden. WIK begon nog even terug te komen, en één van hun spelers vond het zowaar spannend zei hij tijdens het wisselen van de eerste set. Maar door spannende sets laten wij ons niet gek maken. De eerste set werd met 25-23 binnengehaald. 

Set 2 was een kopie van set 1, maar dan net iets beter. We gaven alles. WIK ook, maar zij besteedden ondertussen aardig wat energie aan discussies met de scheidsrechter.

Er waren een paar discutabele ballen en volgens WIK hadden ze áltijd gelijk. De scheids dacht daar anders over. De sportiviteit bij sommige spelers zakte ondertussen naar een iets lager niveau.

En toen kwam hét moment: de reus van WIK sprong op om snoeihard binnen te slaan. Maar Tobias dacht: "Nou, even dimmen, vriend." Hij timede, sprong, zette zijn handen precies op de goede plek en… BOEM. Killblock. 

Het was zo’n moment dat je in slow motion voor je ziet. De WIK-speler landde weer op de grond, keek naar de bal die stuiterde, en moest even verwerken wat er zojuist was gebeurd. Tobias had hem gewoon volledig uitgeschakeld. Onze David tegen de Goliath van WIK.

Dit voorbeeld deed goed volgen. Goed spel wordt beloond. Eindstand 25-20.

Laten we eerlijk zijn: set 3 en 4 waren niet best. We kwamen niet in ons spel. WIK wél. De scheidsrechter had het zwaar, want WIK vond bij élke beslissing dat ze benadeeld werden. Halverwege de vierde set gooiden we het roer om. Mathijs kwam erin als spelverdeler, en ineens liep het weer wat beter. De passing verbeterde (sorry Cornel, niks persoonlijks) en we begonnen weer echt te volleyballen.

Voor deze twee sets kwam dat te laat. Wat de setstanden precies waren? Laten we zeggen: als je ze echt wilt weten, staan ze in de volleybal-app. Maar wees gewaarschuwd: het kan pijn doen om ze te zien.

Nu kwam het erop aan. De vijfde set moest en zou van ons worden. Maar WIK dacht daar precies hetzelfde over.

Zij begonnen goed en stonden snel een paar punten voor. Wij moesten in de achtervolging, maar gelukkig hadden we Mathijs, ons geheime wapen.

Eén speler van WIK kreeg het zwaar te verduren. Twee keer achter elkaar werd hij monsterlijk afgeblokt door Mathijs. De derde keer had Mathijs er genoeg van. Hij sprong, deed zijn handen omhoog en… liet ze net zo snel weer zakken. Gevolg? Een snoeiharde aanval van WIK die meters uitging.

Langzaam werkten we de achterstand weg. Het publiek ging los. En toen: matchpoint. Wilmer besloot dat het wel mooi was geweest. De bal kwam bij hem, hij tikte hem listig over het net en… BAM. 15-13. Winst.

Een wedstrijd die alles had: strijd, veerkracht en een aantal chaotische momenten. Ook een leuk feitje, WIK heeft in de hele wedstrijd 10 punten meer gescoord dan wij. Maar goed, blijkbaar win je daar de wedstrijd niet mee. Onze winst streak staat nu op vier. Volgende week hopen we er vijf van te maken tegen Flits. 

Wil je ons team écht leren kennen? Check dan de weekbrief van 28/29 maart. Een anonieme schrijver heeft ons voorgesteld op een manier die absoluut het lezen waard is.